Właściwości rabarbaru.

By Foodista - Rhubarb, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4226102

W starożytności był uprawiany w Grecji jako roślina ogrodowa. Zawiera sporo cennego potasu, a także fosfor, wapń, magnez i bor. W ogonkach liściowych znajdziemy również witaminy C, B i PP. Jest w nim również dużo kwasów organicznych, w tym szczawiowy, jabłkowy, cytrynowym bursztynowy i inne.
Z korzeni i kłączy rabarbaru sporządza się proszki, tabletki, syropy, napary do leczenia niektórych chorób żołądka i jelit. Rabarbar stosowany jest również przy biegunkach, braku apetytu i utrudnionym przepływie żółci. W lecznictwie ludowym stosuje się go w nieżycie żołądka, a czasami także miażdżycy. Przy spożywaniu tego warzywa musimy jednak zachować umiar, zawiera on ogromne ilości kwasu szczawiowego, który wiąże wapń i nie pozwala na przyswojenie go przez organizm. Może także tworzyć sole, które krystalizują się w okolicach stawów. Szczawiany tworzą też kamienie nerkowe i żółciowe.