Szacuje się, że 14,8 milionów Amerykanów cierpi na zaburzenia depresyjne z czego 6 milionów to osoby w podeszłym wieku. Jeśli dołączymy do tego zaburzenia lękowe, które często towarzyszą depresji, liczba ta podskoczy do 40 milionów dorosłych. Koszt 44 miliardów dolarów rocznie tylko na opiekę osób starszych ma wpływ na budżet państwa. Depresja w późniejszym wieku wydaje się trwać dłużej i być bardziej poważna w skutkach niż w młodszym wieku. Wiąże się to również z wyższym wskaźnikiem samobójstw.
Wcześniej uważano, że duża część przypadków depresji była efektem wtórnym niedoboru niektórych neurotransmiterów w mózgu, w szczególności monoamin, w tym serotoniny, norepinefryny i dopaminy. O ile zmiany w tych ważnych neuroprzekaźnikach związanych z nastrojem zostały stwierdzone w ciężkich przypadkach depresji to coraz więcej dowodów wskazuje na to, że głównym winowajcą takiego stanu rzeczy jest przewlekłe zapalenie mózgu o niskim stopniu nasilenia. Ponadto, wiemy, że cytokiny zapalne mogą znacznie obniżać poziom serotoniny przez długi okres czasu poprzez wiele różnych mechanizmów.
Naukowcy odkryli również, że większość osób z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi (MDD) ma podwyższony poziom glutaminianu, neuroprzekaźnika w swoim płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF) i osoczu krwi. To jest ten sam glutaminian, który możemy znaleźć w artykułach spożywczych jako dodatki o nazwach MSG (glutaminian sodu), zhydrolizowane białka, kazeinian wapnia lub sodu, izolat białka sojowego, koncentrat lub izolat białka roślinnego i inne. Wiele wolnego glutaminianu w mózgu u osób z depresją pochodzi z wewnątrz, to znaczy wydostaje się ze specjalnych komórek w obrębie samego mózgu (mikroglejów i astrocytów). Wolny glutaminian, czyli występujący na zewnątrz neuronów jest bardzo toksyczny dla połączeń mózgowych i samych komórek mózgowych – głównie przez proces zwany ekscytotoksycznością.
To połączenie pomiędzy wysokim poziomem glutaminianu w mózgu i ciężką depresją odkryto całkiem przypadkiem, gdy badacze zaobserwowali, że środek znieczulający o nazwie ketamina może złagodzić depresję przez dłuższy okres czasu. Ketamina jest silnym środkiem blokującym klasy receptorów glutaminianu (NMDA).
Od dłuższego czasu było wiadomo, że depresja może powodować utratę neuronów w hipokampie mózgu – najważniejszym obszarze dla pamięci krótkotrwałej(pamięci deklaratywnej lub pamięci roboczej). Jest to część naszej pamięci najbardziej dotkniętej w chorobie Alzheimera. To kurczenie się mózgu występowało zwykle podczas długotrwałej depresji, ale przy użyciu zaawansowanych badań wykazano, że nawet bez efektu kurczenia się mózgu, pamięć może być niekorzystnie dotknięta. Niektóre leki przeciwdepresyjne mogą nie tylko odwrócić utratę pamięci, ale również odwrócić proces kurczenie się.
Konsekwencją było to, że podwyższony poziom glutaminianu w mózgu, poprzez ekscytotoksyczność niszczył połączenia mózgowe, a potem zabijał komórki mózgu w hipokampie a leki przeciwdepresyjne obniżały poziom glutaminianu w mózgu. Późniejsze badania potwierdziły, że leki, które blokują ekscytotoksyczność również zmniejszają depresję, a niektóre leki przeciwdepresyjne obniżają poziom glutaminianu w mózgu.
Związek pomiędzy podwyższonym poziomem glutaminianu w mózgu i zapalaniem
Obecnie ogromna ilość badań wykazała związek między przewlekle niskim poziomem zapalenia mózgu, podwyższonym poziomem glutaminianu w mózgu i ciężką depresją. Wiadomo, że w miarę starzenia się, poziom immunologicznych cytokin zapalnych wzrasta (takich jak Interleukina-1β (IL-1), IL-6 i TNF-α). Oznacza to, że poziom stanów zapalnych w naszym organizmie wzrasta, a ich bardzo wysoki poziom można spotkać u 80 i 90 latków.
Taki stopniowo podwyższany poziom stanów zapalnych organizmu podnosi ryzyko wystąpienia wielu chorób związanych z zapaleniem, takich jak rak, zapalenie stawów, osłabienie mięśni, zmęczenie, zaburzenia snu, zaburzenia pamięci i dezorientacja. Osoby z chorobą Alzheimera i Parkinsona mają jeszcze wyższe poziomy tych cytokin zapalnych – znacznie wyższe.
Gdy poziom substancji zapalnych w mózgu jest podwyższony to komórki mózgowe stają się bardziej wrażliwe na szereg toksyn z których wiele występuje w środowisku. W jednym badaniu, w którym zastosowano szereg wyrafinowanych technik, wykazano, że gdy komórki mózgowe wystawiono na działanie niskiego stężenia pestycydu to zauważono niewielką toksyczność, a gdy wystawiono te same komórki mózgowe na działanie tylko substancji pobudzającej odporność to wystąpiły niewielkie uszkodzenia. Ale jeśli najpierw wystawiono komórki mózgowe na działanie stymulantów układu odpornościowego, a później na działanie pestycydu to dokładnie taka sama niewielka ilość może zniszczyć dużą liczbę komórek mózgowych.
Znaczenie tej obserwacji było takie, że szczepionki powodują nadwrażliwość na toksyny komórek mózgowych, dzięki czemu nawet w stężeniach, które normalnie nie powodują szkód, mogą wyeliminować większość neuronów. Jednym z najmocniejszych związków pomiędzy toksynami ze środowiska (pestycydy) i zaburzeniami neurologicznymi jest choroba Parkinsona. Powodem przez który jest bardziej powszechna u osób starszych jest to, że mają najwyższy poziom stężenia cytokin zapalnych. Wyjaśnia to również wysoką częstość występowania choroby Alzheimera, która osiąga częstość występowania 50% po 80 roku życia.
Związek z depresją również został odkryty przez przypadek. Lekarze stosujący cytokiny immunologiczne w leczeniu pacjentów z rakiem lub zapaleniem wątroby odkryli, że u jednej trzeciej pacjentów rozwinęła się ciężka depresja w ciągu kilku dni od rozpoczęcia kuracji, która ustępowała gdy leczenie przerwano. W innych badaniach, w których mierzono poziom cytokin zapalnych u ludzi z ciężkimi przypadkami depresji również odkryto wysoki poziom substancji zapalnych.
Ku ich zaskoczeniu, okazało się, że wiele leków przeciwdepresyjnych powszechnie stosowanych obniżało poziom cytokin zapalnych, a pacjenci u których nie było zmian na lepsze mieli najwyższe poziomy cytokin.
Więc jak to się łączy z ekscytotoksycznością? Neurolodzy już od pewnego czasu wiedzą, że cytokiny zapalne powodują to, że mózg uwalnia większe ilości glutaminianu – im bardziej intensywny stan zapalny, tym wyższy poziom glutaminianu w mózgu. Najwyższe poziomy znajdywano w płacie przedczołowym i układzie limbicznym – są to obszary najbardziej związane z kontrolą nastroju. MSG również zwiększa zapalenie mózgu.
Szczepienia i zapalenie mózgu
Wiele badań wykazało, że podczas szczepienia zwierzęcia, ilość cytokin zapalnych organizmu nie tylko dramatycznie się zwiększa, ale również poziom substancji zapalnych w mózgu. Mózg posiada swój własny układ immunologiczny, który jest ściśle związany z układem odpornościowym organizmu. Główne komórki odpornościowe w mózgu nazywają się komórkami mikrogleju. Normalnie, te komórki mózgowe leżą w mózgu w stanie spoczynku z licznymi rozgałęzieniami. Gdy zostaną aktywowane, mogą się poruszać i podróżować między komórkami mózgu jak ameby (tzw. mikroglej amebowaty).
W stanie spoczynku uwalniają substancje chemiczne, które wspomagają wzrost i ochronę komórek mózgowych oraz połączenia między nimi (dendryty i synapsy). Jednak po aktywacji, wydzielają duże ilości bardzo szkodliwych związków chemicznych w tym cytokin zapalnych, chemokin, dopełniacza, wolnych rodników, produktów peroksydacji lipidów oraz dwie ekscytotoksyny – kwas glutaminowy i chinolinowy.
W istocie te komórki odpornościowe mózgu są po to, żeby zabić najeźdźców, ponieważ układ odpornościowy organizmu wysłał komunikat alarmowy o tym, że inwazja ma miejsce. W większości przypadków infekcji, ta faza aktywacji trwa nie dłużej niż od kilku dni do dwóch tygodni w czasie których układ odpornościowy skutecznie zabija najeźdźców. Gdy zadanie jest już wykonane, układ odpornościowy zostaje wyłączony, aby umożliwić ochłonięcie i naprawę w mózgu szkód wyrządzonych przez własny układ odpornościowy.
To co naukowcy wiedzieli to to, że w okresie aktywacji ludzie na ogół czują się źle i to czego doświadczają przypomina depresję – stan zwany „zachowaniem chorobowym”. Większość z nas doświadczyła tego podczas choroby wirusowej – rzeczy takie jak niepokój, drażliwość, potrzeba odcięcia się od ludzi, problemy ze snem, zmęczenie i trudności z myśleniem.
Badania wykazały, że istnieją dwie fazy tego „zachowania chorobowego”; jeden to objawy grypopodobne, a drugi późniejszy to wystąpienie objawów przypominających depresję, które mogą chwilę potrwać. Badania te również wykazały, że wszystkie te objawy występują z powodu wysokiego poziomu cytokin zapalnych w mózgu, pochodzących z aktywowanych komórek mikrogleju.
Liczne badania wykazały, że po 50 roku życia, ludzie mają przesadzone i długotrwałe „zachowania chorobowe”, dużo częstsze niż osoby młodsze. Jest to jeden z powodów przez który wiele starszych osób może mieć objawy grypy jeszcze przez kilka miesięcy po ekspozycji.
Istnieje także inne zjawisko immunologiczne, które odgrywa ważną rolę w uszkodzeniu mózgu związanym ze szczepionkami. Naukowcy odkryli, że kiedy zaszczepisz zwierzę to komórki odpornościowe mikrogleju w mózgu włączają się częściowo (tzw. uzbrajanie) to znaczy, że są w stanie podwyższonej gotowości. Jeśli układ immunologiczny zostanie wkrótce aktywowany (dni, tygodnie lub miesiące), to komórki mikrogleju zaczną wydzielać o wiele większe ilości niszczących substancji niż normalnie. Ta nadmierna reakcja może być bardzo destrukcyjna i sprawić, że będziesz czuł się bardzo przygnębiony.
Pobudzanie układu odpornościowego szczepionką znacznie różni się od zarażenia chorobą zakaźną w sposób naturalny. Szczepionki składają się z dwóch komponentów – środek przeciwko któremu chcesz zaszczepić – na przykład wirus odry; oraz stymulant układu odpornościowego zwany adiuwantem immunologicznym. Te adiuwanty składają się z takich elementów jak związki aluminium, glutaminianu sodu, związków lipidowych, a nawet rtęci. Ich zadaniem jest to, aby układ odpornościowy zareagował tak intensywnie, jak to możliwe i tak długo, jak to możliwe.
Badania wykazały, że takie adiuwanty z jednej szczepionki mogą powodować nadmierną aktywację immunologiczną nawet do dwóch lat. Oznacza to, że komórki mikrogleju w mózgu pozostaną również aktywne, wypuszczając z siebie niszczące substancje chemiczne. W rzeczywistości, jedno badanie wykazało, że pojedynczy zastrzyk z substancji aktywującej układ odpornościowy może spowodować nadmierną aktywację immunologiczną mózgu przez ponad rok. Jest to bardzo destrukcyjne.
Szczepionki przeciw grypie i rozrastający się kalendarz szczepień dla osób starszych
Organy zdrowia publicznego i stowarzyszenia lekarzy w całości popierają kampanie szczepień osób starszych coroczną szczepionką przeciw grypie oraz rosnącą liczbą nowych szczepionek. Kiedy pracowałem jako neurochirurg, szpitale miały w papierach pacjenta automatyczne pisemne zalecenie, aby każdego pacjenta w podeszłym wieku szczepić przeciw grypie chyba, że było to odwołane przez lekarza co zawsze robiłem. Teraz szczepią w centrach handlowych, namiotach i każdym dostępnym miejscu kogo tylko uda się im złapać. A co gorsza, za pomocą kłamstw i taktyki zastraszania ludzi w podeszłym wieku do szczepień (kłamstw takich jak to, że 36.000 starszych osób rocznie umiera z powodu grypy).
W miarę starzenia się, układ odpornościowy w tym specjalny układ odpornościowy w twoim mózgu uwalnia znacznie większe ilości zapalnych odpornościowych cytokin niż w czasach gdy byliśmy młodsi. To ma na celu przygotowanie komórek mikroglejowych. Tak więc, gdy dostaniesz pierwszy zastrzyk przeciw grypie twoje komórki mikrogleju zareagują zbyt mocno i taki stan będzie utrzymywał się przez długi okres czasu – może lat. Wiele osób w podeszłym wieku zgłasza, że po szczepieniu przeciw grypie złapali grypę. Zwolennicy szczepień zbywają to z pobłażliwym śmiechem i według nich niemożliwe, ponieważ szczepionka przeciw grypie zawiera zabite wirusy grypy. W rzeczywistości to to co ci ludzie zgłaszają to długotrwałe, intensywne „zachowania chorobowe” – odpowiedź na szczepienie. Dla organizmu jest to gorsze niż zarażenie się grypą. Pamiętaj, że nikt nie rejestruje liczby osób w podeszłym wieku, którzy umierają po otrzymaniu szczepionki przeciw grypie, zwłaszcza jeśli umrą kilka miesięcy później, co może się zdarzyć przy zachowaniach chorobowych, zwłaszcza jeśli mają jakieś choroby przewlekłe lub są niedołężni.
Oto szokująca prawda. U ludzi starszych, którzy już mają zwiększony poziom cytokin zapalnych zarówno układowych jak i w mózgu, uruchomiona stymulacja „rozgrzanych” komórek mikrogleju przez przewlekłą nadmierną stymulację układu odpornościowego mózgu, nie tylko zwiększa ryzyko wystąpienia jednej z chorób neurodegeneracyjnych chorób, lecz również znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkiej depresji. Pamiętaj, to także dramatycznie zwiększa ryzyko samobójstwa, a nawet zabójstwa.
Niepokój jest sporym problemem związanym z depresją, a szczepienia znacznie pogorszają ten stan. W rzeczywistości szczepienia, zwłaszcza wielodawkowe będą utrzymywały mózg w samonapędzającym się stanie zapalnym z powodu nadmiernie uwalnianego glutaminianu w mózgu, jak również glutaminianu w pożywieniu, co dodatkowo zwiększa aktywację komórek mikrogleju i ekscytotoksyczność.
Ci, którzy są podatni na jedną z chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera lub Parkinsona, mają znacznie zwiększone ryzyko co zostało zaobserwowane w eksperymentach. U zwierząt, które zostały wystawione na działanie zarówno szczepionek jak i subtoksycznego stężenia toksyn środowiskowych zaobserwowano pogorszenie stanu neurologicznego.
Większość ludzi używa pestycydów w domu, a badania wykazały, że stężenie występujące w domach jest wystarczające do wywołania choroby Parkinsona u osób podatnych. Jak wykazały badania, szczepienia znacznie zwiększają to ryzyko. Większość lekarzy jest całkowicie nieświadoma tych odkryć.
Należy pamiętać, że „urzędnicy zdrowia publicznego” apelują do osób starszych, aby szczepiły się przeciw grypie co roku. Utrzyma to komórki mikrogleju w gotowości a nawet w aktywnym stanie permanentnie. Ostatnio neurolodzy ogłosili, że częstość występowania chorób neurodegeneracyjnych została rażąco niedoszacowana, a występowanie chorób neurologicznych u osób w podeszłym wieku rośnie w zastraszającym tempie. Nie mają żadnego wyjaśnienia. W ciągu ostatnich trzech dekad liczba osób w podeszłym wieku, otrzymujących szczepionki przeciw grypie co roku wzrosła z 20% przed rokiem 1980 do ponad 60% obecnie.
Jeśli to nie było wystarczająco przygnębiające to teraz władze zdrowia publicznego i towarzystwa medyczne dodają cały szereg nowych szczepionek dla osób powyżej 50 roku życia, w tym szczepionki przeciw pneumokokom i meningokokom. To co jest całkowicie ignorowane przez promotorów tych szczepionek to efekt wielokrotnych dawek adiuwantów immunologicznych, które towarzyszą każdej z nich.
Powiedzmy, że jesteś na wizycie w gabinecie u lekarza i przekonuje cię do przyjęcia wszystkich trzech szczepionek, czyli przeciw grypie, pneumokokom i meningokokom w czasie jednej wizyty. W ten sposób może on zaoszczędzić trochę twojego czasu na dodatkowe wizyty w jego gabinecie. Co twój lekarz ignoruje to to, że podaje ci trzy dawki silnego adiuwantu odpornościowego za jednym razem, co oznacza, że twój organizm i mózg jest atakowany przez ogromne dawki silnych aktywatorów układu odpornościowego, co zostało udowodnione, że aktywizuje system immunologiczny mózgu do niebezpiecznego poziomu, nawet gdy podana jest pojedyncza dawka. Dowód tego mechanizmu istnieje nie tylko w badaniach na zwierzętach, ale również u ludzi.
Rtęć i aluminium
Istnieją inne sposoby w jaki szczepionki mogą powodować spustoszenie w mózgu. Większość szczepionek zawiera związki aluminium. Mnóstwo badań wykazało, że aluminium, zwłaszcza w połączeniu z fluorkiem, jest silną toksyną dla mózgu, a także kumuluje się w nim. Przy każdym podaniu szczepionki, podana jest dawka aluminium. Te coroczne szczepienia aluminium gromadzą się nie tylko w miejscu zastrzyku, ale przedostają się do mózgu i wchodzą w kontakt z neuronami i komórkami glejowymi (astrocyty i komórki mikrogleju). Liczne badania wykazały, że aluminium może aktywować komórki mikrogleju i robi to przez długi okres czasu. Oznacza to, że aluminium w szczepionce rozgrzewa/uzbraja komórki mikrogleju do przesadnej reakcji. Kolejna szczepionka wywołuje zwiększoną reakcję zapalną oraz uwalnianie ekscytotoksyn – glutaminianu i kwasu chinolinowego.
Należy również przyznać, że każda infekcja, udar mózgu, uraz głowy lub ekspozycja na inne toksyny będzie zwiększać tę reakcję zapalną mózgu początkowo wywołaną przez szczepionkę. Obecnie badania wskazują, że im bardziej układ immunologiczny jest aktywny tym bardziej prawdopodobne jest to, że dana osoba będzie cierpieć na jedną z chorób neurodegeneracyjnych.
Rtęć również jest potężnym aktywatorem komórek mikrogleju w mózgu i może tego dokonać w ekstremalnie niskich stężeniach – w ilościach nanomolarnych. Ze względu na liczne reakcji ze związkami tiolowymi w organizmie (które są wszechobecne) rtęć może zatruwać szereg enzymów zarówno układowo jak i w mózgu. Przedmiotem do szczególnego niepokoju jest możliwość rtęci, zwłaszcza etylortęci (używanej w szczepionkach o nazwie thimerosal) do hamowania regulacji poziomu glutaminianu w mózgu. (Czyni to poprzez hamowanie białka transportującego glutaminian, które kontroluje usuwanie glutaminianu na zewnątrz neuronów, gdzie dokonuje szkód.)
W istocie, rtęć, w stężeniu wstrzykiwanym ze szczepionki, wyzwala ekscytotoksyczność, zwiększa ilość wolnych rodników w mózgu oraz produktów peroksydacji lipidów, hamuje działanie enzymów krytycznych dla mózgu, hamuje enzymy antyoksydacyjne i upośledza zdolność naprawy DNA. Szczepionka przeciw grypie zawiera wystarczającą ilość rtęci by dokonać wszystkich tych rzeczy. Należy pamiętać, że każda następna szczepionka przeciw grypie dodaje kolejną porcję rtęci do ostatnio dostarczonej w czasie szczepienia przez co stopniowo gromadzi się w twoim mózgu w coraz większej ilości.
Ponadto aluminium w szczepionkach również rozgrzewa/uzbraja komórki mikrogleju, a w połączeniu z rtęcią są nieskończenie bardziej toksyczne dla mózgu. Teraz, jakby było tego mało, musimy również wziąć pod uwagę zanieczyszczenia szczepionek obcymi wirusami i fragmentami wirusów. Badania wykazują, że nie należy to do rzadkości, a w jednym badaniu nawet do 60% szczepionek było skażonych, produkowanych przez kilku największych producentów szczepionek. W konfrontacji z tym faktem, zwolennicy szczepionek po prostu wzruszają ramionami i mówią – „Nie sądzimy, żeby to było szkodliwe.”
Jednak badania mówią inaczej. Odkryto, że wprowadzanie fragmentów wirusa, a nie całego wirusa jest wystarczające do uruchomienia układu komórek mikrogleju w mózgu i następnie ekscytotoksyczności prowadzącej do postępującego zwyrodnienia mózgu. Jest to przyjęty mechanizm w jaki wirus HIV powoduje otępienie u dużej liczby chorych na AIDS. Fragmenty wirusa (gp140 i Tat) są pochłonięte przez komórki mikrogleju, a to wywołuje przewlekłe zapalenie mózgu i ekscytotoksyczność. Wirus opryszczki i odry może dokonać tego samego.
Niebezpieczeństwo szczepionek z żywymi wirusami
Liczne badania wykazały, że żywe wirusy stosowane w szczepionkach mogą wejść do mózgu i przebywać tam przez całe życie. W jednym z takich badań, w którym wykonano autopsję, starszych ludzi badano na obecność wirusa odry. Odkryto, że u 20% badanych znaleziono w mózgu żywe wirusy odry, a u 45% badanych znaleziono wirusa w innych narządach. Wirusy te były wysoce zmutowane, co oznacza, że mogły być równie silne jak inne wirusy odry, a nawet jeszcze bardziej szkodliwe. Gorsze jest to, że w większości przypadków powodowały nie gasnące niszczenie tkanek, bez widocznych objawów zakażenia, co wykazano w kilku badaniach.
Szczepionki z żywymi wirusami wytwarzane są z zastosowaniem procesu atenuowania patogenicznego lub powodującego chorobę działania wirusa poprzez przepuszczenie go przez serię kultur. Problem polega na tym, że odwrotna sytuacja może mieć miejsce w organizmie. Liczne badania wykazały, że gdy wytwarzamy wolne rodniki w naszym organizmie (i produkujemy tony przez całe życie), to powodują one mutację wirusów znajdujących się w naszych tkankach. To jest to, co odkryto w badaniu (autopsja) do którego odniosłem się powyżej.
Te wirusy mogą wywołać zapalenie i degenerację mózgu, co zostało wykazane w licznych badaniach, to znaczy występuje przewlekłe zwyrodnienie mózgu trwające lata lub nawet dziesięciolecia. Jako, że takie efekty występują daleko od czasu pierwotnej szczepionki, lekarze po prostu przypisują to do starości, dziedziczności, wszystkiego byle nie do szczepionek.
Wirusolodzy obawiają się tego, że takie zmutowane żywe wirusy mogą zarażać innych ludzi, co doprowadzi do pojawienia się wybuchu chorób zupełnie niespodziewanych dla urzędników zdrowia publicznego.
Wniosek
Aktualne zalecenia CDC odnośnie szczepień dla dorosłych obejmują łącznie 14 oddzielnych szczepień czynnikami zakaźnymi oraz potężnymi adiuwantami immunologicznymi. Prawdę mówiąc, niektóre z nich są dla szczególnych stanów i zagrożeń chorobowych, takich jak zachowania wysokiego ryzyka czy użytkowanie narkotyków. Jeśli je wyeliminujemy to kobiety będą narażone na 10 szczepień a mężczyźni na 7, jeśli będą przestrzegali zaleceń CDC, jakich trzymają się lekarze.
Zgodnie z zaleceniami CDC wielokrotne szczepienia na pojedynczą chorobę są oddzielone czasowo o nie dalej niż 4 tygodnie, co jest na tyle blisko, aby wytworzyć stan gotowości i późniejszą hiperaktywację komórek mikrogleju w mózgu. Widzieliśmy, że może to uruchomić nie gasnący proces zapalenia mózgu i ekscytotoksyczności, które może prowadzić nie tylko do depresji, lęku i wyższej liczby samobójstw, ale może również zwiększyć ryzyko zachorowania na jedną z chorób neurodegeneracyjnych.
Widzieliśmy również jak w wielu przypadkach podczas jednej wizyty podawano kilka szczepionek co oznacza, że organizm takiej osoby jest narażony na ogromne ilości adiuwantów immunologicznych. Istotne badania w których użyto wielu gatunków zwierząt jak i ludzi, wykazały, że ten nadmiernie aktywny mechanizm zapalny mózgu może trwać latami.
Ponadto kilka dodatków do szczepionek takich jak rtęć i aluminium są potężnymi toksynami dla mózgu o których wiemy, że kumulują się w mózgu z biegiem lat i mogą uruchomić mechanizm zapalny mózgu oraz wydzielanie ekscytotoksyn. Zanieczyszczenia w szczepionkach, takie jak bakterie, mykoplazma oraz fragmenty wirusów również mogą powodować długotrwałe zapalenie mózgu i neurodegenerację.
Ponieważ osoby w podeszłym wieku już mają wysoki poziom cytokin zapalnych, więc są szczególne narażone. Bardzo młodzi (niemowlęta i małe dzieci) są narażeni na wysokie ryzyko, ponieważ ich mózgi są w fazie najbardziej dynamicznego rozwoju w czasie, w którym otrzymują największą liczbę szczepień – pierwsze dwa lata życia. W rzeczywistości otrzymują 22 szczepionki w trakcie pierwszego roku życia z których jedna zawiera pełną pediatryczną dawkę rtęci. Podobnie jak dorośli, otrzymują wiele zastrzyków (do 9 szczepień) w trakcie jednej wizyty. To jest szaleństwo i w mojej ocenie, działanie zbrodnicze.
Szczepionki przeciw grypie do nosa są jeszcze gorsze, ponieważ wprowadzają żywego wirusa do przewodów nosowych, który może przemieszczać się wzdłuż nerwów węchowych, które prowadzą do tej części mózgu, która jest pierwszą i najbardziej dotkniętą przez chorobę Alzheimera. Wiele badań wykazało, że wirusy i bakterie mogą przechodzić tą drogą do mózgu. W rzeczywistości, w jednym z badań naukowcy psiknęli do nosa myszy bakterie i zaobserwowano w mysim mózgu gwałtowny rozwój blaszek podobnych do tych jak w przypadku choroby Alzheimera.
Więc co powinny robić osoby w podeszłym wieku? Po pierwsze, badania wykazały, że główna przyczyna niedoboru odporności u osób starszych jest czysto dietetyczna. Karotenoidy, takie jak beta-karoten, alfa-karoten, luteina, kantaksantyna i likopen znacząco zwiększają odporność u osób starszych. Cynk, magnez i selen są również istotne. Należy również unikać olejów zawierających omega-6 (oleje roślinne takie jak kukurydziany, krokoszowy, słonecznikowy, rzepakowy, sojowy i z orzeszków ziemnych), ponieważ znacznie zwiększają stan zapalny i załamują odporność. EPA -kwas eikozapentaenowy, składnik oleju z ryb (olej omega-3) jest również silnym środkiem immunosupresyjnym. DHA – kwas dokozaheksaenowy nie jest. Zdrowy układ odpornościowy oznacza, że możesz sprawnie i szybko zwalczać infekcje.
Regularne ćwiczenia, takie jak szybki marsz lub ćwiczenia z ciężarkami trzy do pięciu razy w tygodniu również zwiększają odporność, podczas gdy ekstremalne ćwiczenia ją tłumią. Cukier oraz rafinowane węglowodany również tłumią odporność i rozpalają mózg. Ćwiczenia chronią mózg przed skutkami starzenia się i degeneracji.
Odpowiedni sen jest równie ważny dla zdrowia zarówno mózgu jak i dobrego funkcjonowania układu odpornościowego. Funkcjonariusze zdrowia publicznego oraz rzecznicy największych towarzystw medycznych okłamują masy i opinię publiczną w sprawach dotyczących bezpieczeństwa szczepionek. Obecnie posiadamy wystarczająco dużo informacji z dużej liczby badań, aby powstrzymać tą katastrofalną politykę szczepień. Mamy do czynienia w tym kraju z katastrofą medialną, która już od dawna nabiera tempa.
Przypisy:
- McGeer PL and McGeer EG. Local neuroinflammation and progression of Alzheimer’s disease. J Neurovirology 202; 8: 529-538.
- Tavares RG, et al. Quinolinic acid stimulates synaptosomal glutamate release and inhibits glutamate uptake into astrocytes. Neurochem Int 2002; 40: 621-627.
- Eastman CL, et al. Increased brain quinolinic acid production in mice infected with a neurotropic measles virus. Exp Neurol 1994; 125; 119-124.
- Glass JD and Wesselingh SL. Microglia in HIV-associated neurological diseases. Microsc Res Tech 2001; 54: 95-105.
- Turowski RC and Troozzi PL. Central Nervous System toxicities of cytokine therapy: In: Plotnikoff NP, et al, Eds. Cytokines, Stress and Immunity. Boca Raton, CRC Pres, 1998, pp 93-114.
- Mrak RE, et al. Glail cytokines and Alzheimer’s disease: Review and pathogenic implications. Human Pathol 1995; 26: 816-823.
- Klatschmidt C, et al. Stimulation of inotropic glutamate receptors activates transcription factor NFkB in primary neurons. Proc Nat Acad Sci USA 1995; 92: 9618-9622.
- Gao HM, et al Distinct role for microglia in rotenone-induced degeneration of dopaminergic neurons. J Neurosci 2002; 22: 782-790.
- Dyatlov VA et al. neonatal lead exposure potentates sickness behavior by Listeria monocytogenes infection in mice. Brain Behav Immun 2002; 16: 477-492.
- Nakai Y, et al. Apoptosis and microglial activation in influenza encephalopathy. Acta Neuropath (Berl) 2003; 105: 233-239.
- Anderson T et al. NMDA-receptor antagonist prevents measles virus-induced neurodegeneration. Eur J Neurosci 1991; 3: 66-71.
- Conner TJ, et al. Depression stress immunological activation: the role of cytokines in depressive disorders. Life Sciences 1998; 62: 583-606.
- Renault PF, et al. Psychiatric complications of long-term ineterferon-alpha therapy. Arch Internal Medicine 1987; 147: 1577-1580.
- Adams F et al. Neuropsychiatric manifestations of human leukocyte interferon therapy in patients with cancer. JAMA 1984; 252: 938-941.
- Broderick PA, et al. Interleukin-1a alters hippocampal and norepinephrine release during open field behavior in Sprague-Dawley animals: differences from the Fawn-Hooded animal model of depression. Prog Neuropsychopharmacol Biology 2002; 26: 1355-1372.
- Katayama Y, et al. Detection of measles virus nucleoprotein mRNA in autopsied brain tissues. J General Virology 1995; 76: 3201-3204.
- Nicolson GL et al. High frequency of systemic mycoplasma infections in Gulf War Veterans and civilians with amyotrophic lateral sclerosis. J Clin Sci 2002; 9: 525-529.
- Blaylock RL. Interaction of cytokines, excitotoxins, and reactive nitrogen and oxygen species in autism spectrum disorders. JANA 2003; 6: 21-35.
- Blaylock RL. Central role of excitotoxicity in autism. JANA 2003; 6: 7-19.
- Blaylock RL. Food additive excitotoxins and degenerative brain disorders. Medical Sentinel 1999; 4: 212-215.
- Blaylock RL. Chronic microglial activation and excitotoxicity secondary to excessive immune stimulation: Possible factors in Gulf War Syndrome and Autism. J Amer Phys Surg 2004; 9: 46-51.
- Pilc A, et al. Mood disorders: regulation by metabotropic glutamate receptors. Biochem Pharmacol 2007; (Epub ahead of print)
- Palucha A, Pilc A. The involvement of glutamate in the pathophysiology of depression. 2005; 18: 262-268.
- Paul IA, Skolnick P. Glutamate and depression: clinical and preclinical studies. Ann NY Acad Sci 2003; 1003: 250-272.
- Pittenger C, et al. The NMDA receptor as a therapeutic target in major depressive disorder. CNS Neurol Disorders Drug Targets 2007; 6: 101-115.
- Magaki S et al. Increased production of inflammatory cytokines in mild cognitive impairment. Exp Gerontol 2007; 42: 233-240.
- Gao H-M et al. Synergistic dopaminergic neurotoxicity if the pesticide rotenone and inflammogen lipopolysacchride: relevance to the etiology of Parkinson’s disease. J Neurosciences 2003; 23: 1228-1236.
- Holmes C et al. Systemic infection, interleukin 1ß, and cognitive decline. J Neurol Neurosurgery Psychiatry 2003; 74: 788-789.
- Godbout JP et al. Exaggerated neuroinflammation and sickness behavior in aged mice after activation of the peripheral innate immune system. The FASEB J 2005; 19: 1329-1331.
- Perry VH et al. The impact of infection on the progression of neurodegenerative disease. Nature Rev Neuroscience 2003;4: 103-112.
- Feiring B et al. Persisting responses indicating long-term protection after booster dose with meningococcal group B outer membrane vesicle vaccine. Clin Vaccine Immunology 2006; 13: 790-796.
- Vaccine Excepients and Media Summery Center for Disease Control and Prevention. (also the source for recommended vaccines for adults and children).
Źródło: http://szczepienia.wybudzeni.com/2016/03/29/jak-szczepionka-moze-uszkodzic-twoj-mozgu-russell-blaylock/