Kiedy wpadasz w depresję, możesz czuć się zdruzgotany i pozbawiony nadziei na lepsze jutro. Tracisz zainteresowanie lub przyjemność z większości czynności. Kiedy twój nastrój zmienia się w manię lub hipomanię (mniej ekstremalną niż mania), możesz czuć się euforyczny, pełen energii lub niezwykle rozdrażniony. Te wahania nastroju mogą wpływać na sen, energię, aktywność, osąd, zachowanie i zdolność jasnego myślenia.
Epizody wahań nastroju mogą występować rzadko lub kilka razy w roku. Chociaż choroba afektywna dwubiegunowa trwa przez całe życie, możesz kontrolować wahania nastroju i inne objawy, przestrzegając planu leczenia. W większości przypadków choroba afektywna dwubiegunowa jest leczona lekami i poradnictwem psychologicznym (psychoterapia).
Istnieje kilka rodzajów zaburzeń dwubiegunowych i pokrewnych. Mogą obejmować manię lub hipomanię i depresję. Objawy mogą powodować nieprzewidywalne zmiany nastroju i zachowania, powodując znaczne cierpienie i trudności w życiu.
- Zaburzenie dwubiegunowe typu I
Miałeś co najmniej jeden epizod maniakalny, który może poprzedzać lub następować epizody hipomanii lub dużej depresji. W niektórych przypadkach mania może wywołać oderwanie się od rzeczywistości (psychoza).
- Choroba afektywna dwubiegunowa II
Miałeś przynajmniej jeden epizod dużej depresji i przynajmniej jeden epizod hipomanii, ale nigdy nie miałeś epizodu maniakalnego. Zaburzenie cyklotymiczne. Miałeś co najmniej dwa lata — lub rok w przypadku dzieci i nastolatków — wiele okresów objawów hipomanii i okresów objawów depresyjnych (choć mniej ostrych niż poważna depresja).
- Inne rodzaje
Należą do nich na przykład zaburzenia afektywne dwubiegunowe i pokrewne wywołane niektórymi lekami lub alkoholem lub spowodowane stanem chorobowym, takim jak choroba Cushinga, stwardnienie rozsiane lub udar.
Choroba afektywna dwubiegunowa II nie jest łagodniejszą postacią choroby afektywnej dwubiegunowej typu I, ale odrębną diagnozą. Podczas gdy epizody maniakalne w chorobie afektywnej dwubiegunowej typu I mogą być poważne i niebezpieczne, osoby z chorobą afektywną dwubiegunową typu II mogą być w depresji przez dłuższy czas, co powoduje znaczne upośledzenie w funkcjonowaniu. Chociaż choroba afektywna dwubiegunowa może wystąpić w każdym wieku, zazwyczaj diagnozuje się ją w wieku nastoletnim. Objawy mogą się znacznie różnić w zależności od osoby, a nawet zmieniać w czasie.
Mania i hipomania to dwa różne typy epizodów, o niemal identycznych objawach. Mania jest cięższa niż hipomania i powoduje bardziej zauważalne problemy w pracy, szkole i zajęciach towarzyskich, a także trudności w relacjach. Może też wywoływać oderwanie się od rzeczywistości (psychozę) i wymagać hospitalizacji. Zarówno epizod maniakalny, jak i hipomaniakalny obejmują trzy lub więcej z tych objawów:
- Nienormalnie optymistyczny, nerwowy lub przewodowy
- Zwiększona aktywność, energia lub pobudzenie
- Przesadne samopoczucie i pewność siebie (euforia)
- Zmniejszona potrzeba snu
- Niezwykła gadatliwość
- Przeładowanie bodźcami
- Rozproszenie
- Słabe podejmowanie decyzji — na przykład kupowanie, podejmowanie ryzyka seksualnego lub dokonywanie głupich inwestycji
Więcej na temat choroby dwubiegunowej można przeczytać w artykule na blogu poradni Spopkój w Głowie pod adresem https://www.spokojwglowie.pl/choroba-dwubiegunowa/
Żródło: https://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/choroba-dwubiegunowa-jak-pomoc