„Poprzednie badania zwykle dotyczyły całego mózgu” – powiedziała Fabiene Fox, szefowa zespołu badawczego w Niemieckim Centrum Chorób Neurodegeneracyjnych (DZNE).
„Naszym celem było przyjrzenie się mózgowi, aby dowiedzieć się, które regiony są najbardziej dotknięte aktywnością fizyczną”.
W tym celu naukowcy wykorzystali dane z badania ponad 2500 osób w wieku od 30 do 94 lat, gdzie uzyskali dane dotyczące objętości mózgu i grubości kory mózgowej uzyskane za pomocą obrazów MRI. Ponadto naukowcy badali ogólny stan zdrowia badanych i mierzyli ich aktywność za pomocą akcelerometrów przez siedem dni.
„Byliśmy w stanie wykazać, że aktywność fizyczna ma znaczący wpływ na prawie każdy badany obszar mózgu” – powiedziała Fox. „Ogólnie można powiedzieć, że im wyższa i bardziej intensywna aktywność fizyczna, tym większe pokrycie obszarów mózgu, zarówno pod względem objętości, jak i grubości kory. W szczególności zauważyliśmy ten efekt w hipokampie, który jest uważany za ośrodek kontroli pamięci. A im większy mózg, tym lepsza ochrona przed neurodegeneracją”.
Najbardziej zauważalna poprawa dotyczyła zwykle nieaktywnych osób starszych. Największy i prawie nagły wzrost objętości zaobserwowano porównując osoby nieaktywne w ciągu 70 lat z osobami, które utrzymywały umiarkowaną aktywność. Nawet niewielkie zmiany w codziennych nawykach – takie jak chodzenie przez 15 minut lub wdrapywanie się po schodach zamiast jeżdżenie windą – będą już miały pozytywny wpływ na mózg i potencjalnie przeciwdziałają utracie materii mózgowej związanej z wiekiem.
Analiza genetyczna obszarów mózgu najbardziej podatnych na wzmożoną aktywność fizyczną pokazuje, że istnieje wiele mitochondriów, które dostarczają naszemu organizmowi energii, ale potrzebują dużo tlenu do pracy.