O chorobach napisano całe tomy encyklopedii medycznych, miliony lekarzy i uczonych próbują odkryć ich „tajemnice”, ale do tej pory nie udało się znaleźć ich prawdziwej przyczyny.
Najprawdopodobniej dlatego, że choroby jako takie nie istnieją (oprócz chorób genetycznych).
To, co przywykliśmy nazywać chorobą, jest reakcją organizmu na pewne zaburzenia w jego normalnej pracy.
Jeśli te zaburzenia nie zostaną zlikwidowane, to choroba nie znika, pozostaje w chorym narządzie, dopóki go nie zniszczy, porażając inne organy i układy (krwionośny, nerwowy, limfatyczny), które z nim współpracują.
Życie organizmu ludzkiego zawsze jest walką choroby i zdrowia.
Jeśli nie byłoby tej walki, człowiek by nie żył.
Weźmy dla przykładu zwykłe przeziębienie: mamy podwyższoną temperaturę, odczuwamy bóle w kościach, bóle głowy i ogólną słabość.
Czy możemy ten stan nazwać chorobą?
Niewątpliwie, ale wysoka temperatura zabija w naszym ciele bakterie chorobotwórcze, wydalany z organizmu śluz uwalnia go od toksyn, a ból głowy, łamanie w kościach czy uczucie słabości, to „uboczne” reakcje, przy pomocy, których organizm walczy z chorobą, zmierzając tylko do jednego celu – przywrócenia zdrowia.
I okazuje się, że choroby nie istnieją, istnieją tylko ich symptomy (ból, gorączka, łamanie w kościach i mięśniach itd.).
To, co my nazywamy chorobą, jest reakcją obronną sił zdrowotnych.
Siły te występują w każdym z nas.
Są niezbędne, ponieważ niszczą wszelkie zaburzenia w pracy organizmu. Sygnalizują, uprzedzają nas o rozpoczynającej się chorobie.
Człowiek, aby być zdrowym, powinien nauczyć się słuchać swojego organizmu i rozumieć go.
Dlatego nie uważajcie choroby za Waszego zaciętego wroga.
W pewnym sensie choroba zmusza nas do uczynienia pierwszego kroku w kierunku utraconego zdrowia.
Każdy powinien sam wypracować zupełnie nowe podejście do problemów uzdrawiania własnego organizmu:
1. Przestać obwiniać lekarzy o to, że bezskutecznie go leczą.2. Zrozumieć, że o swoje zdrowie powinien przede wszystkim troszczyć się sam.3. Nauczyć się likwidować bóle głowy nie środkami przeciwbólowymi, które zatruwają wątrobę i cały organizm, a prostymi sposobami usuwającymi ich przyczynę.4. Zrozumieć, że „nafaszerowany” kamieniami woreczek należy oczyścić, a nie wycinać.5. Choroby serca, układu krążenia lub nadwaga są wynikiem tego, że stał się leniwy i oduczył się poruszać.6. A bóle żołądka i trzustki są rezultatem tego, że jemy dużo i nie to, czego potrzebuje organizm.
Aby Czytelnik prawidłowo zrozumiał moją myśl pragnę podkreślić, że nie namawiam do zajmowania się samoleczeniem.
Lekarze byli, są i będą, ale ich pomoc powinna być potrzebna w ostateczności: wypadek, kolizja itp.
A na co dzień człowiek sam powinien dbać o swoje zdrowie, wiedzieć, jak sobie pomóc.
Lekarz powinien być tylko mądrym doradcą.
Michał Tombak: „Czy można żyć 150 lat?”. Żródło:https://martabrzoza.pl/porady-zdrowotne/czy-potrzebni-sa-lekarze/
