Ludzie, coraz bardziej świadomi konsekwencji swoich decyzji żywieniowych, coraz częściej rezygnują z cukru, coraz częściej wybierają słodziki syntetyczne, które są jego substytutami. Jednak ciągle trwa debata naukowa na temat bezpieczeństwem takich słodzików syntetycznych, a wyniki badań w tej sprawie wciąż są niejednoznaczne.
Dotychczas przeprowadzono bardzo wiele badań, na temat używania cukru oraz jego zamienników. W ostatniej naukowej agregacji dostępnych źródeł na ten temat w sumie przeanalizowano kilkanaście tysięcy przypadków osób z różną wagą, schorzeniami oraz różnym poziomem cukru we krwi.
Niektóre z tych badań wykazały niewielki wpływ na metabolizm osób używających słodzików. Jednak w przeważającej części nie znaleziono znaczących różnic w wynikach osób, używających cukru oraz słodzików. Nie ma również oficjalnych dowodów, świadczących o ich szkodliwości. Oficjalnie nie wiadomo zatem na pewno czy są one groźniejsze dla zdrowia niż cukier.
Niskokaloryczne substancje słodzące mogą umożliwiać osobom chorym na cukrzycę spożywanie słodkich pokarmów i napojów, które w mniejszym stopniu wpłyną na poziom cukru w ich krwi. Dziś dostępna jest szeroka gama substytutów cukru, jednak każdy z nich ma swoje wady i zalety. Oto kilka z najpopularniejszych słodzików syntetycznych.
Stewia
To jedna z popularniejszych alternatyw dla cukru. Do jej produkcji z liści rośliny wydobywane są związki chemiczne zwane glikozydami stewiolowymi. Wysoko przetworzony i oczyszczony produkt jest około 300 razy słodszy od sacharozy. Oprócz tego stewia posiada kilka zalet oraz wad, które cukrzycy muszą wziąć pod uwagę.
Słodzik zawiera znacznie mniej kalorii, ale jest również o wiele droższy od konwencjonalnego cukru. Stewia posiada również wyczuwalnie gorzki posmak, który nie każdemu może się spodobać. Niektóre osoby doświadczają nudności, wzdęć oraz rozstroju żołądka po spożyciu stewii. Według FDA dopuszczalne spożycie stewii wynosi około 4 mg produktu na 1 kg masy ciała.
Tagatoza
Jest to forma fruktozy, która jest o około 60% słodsza od sacharozy. Tagatoza naturalnie występuje w niektórych owocach, takich jak jabłka, pomarańcza oraz ananasy. Producenci stosują tagatozę w produktach spożywczych jako niskokaloryczny słodzik, tekstulator oraz stabilizator. Naukowcy są zainteresowani potencjałem tagatozy w diecie cukrzyków. Niektóre badania wykazały, że tagatoza ma niski indeks glikemiczny i może być przydatna w leczeniu otyłości. Ten słodzik również jest droższy od normalnego cukru i znacznie trudniej dostępny.
Sukraloza
To sztuczny słodzik wytwarzany z sacharozy. Sukraloza jest aż 600 razy słodsza od cukru stołowego, a dodatkowo zawiera znacznie mniej kalorii. Producenci dodają ją do m.in. gum do żucia, a czasem nawet do wypieków.
Sukraloza jest stabilna termicznie, podczas gdy wiele innych sztucznych słodzików traci swój smak w wysokiej temperaturze. Niestety ostatnie badania przeprowadzone w 2016 roku dostarczyły dowodów na to, że spożywanie sukralozy może zwiększać ryzyko nowotworu.
Aspartam
Bardzo powszechny sztuczny słodzik, który jest około 200 razy słodszy od cukru i bardzo często spotykany w produktach spożywczych. Aspartam rozkłada się w wysokich temperaturach. Specjaliści twierdzą , że aspartam może być spożywany w proporcji 50 mg/kg, choć wciąż dyskutuje się na temat jego wpływu na nasze zdrowie. Można o tym przeczytać tutaj https://menworld.pl/co-to-jest-aspartam-i-czy-naprawde-trzeba-sie-go-bac/
Acesulfam potasowy
Znany również jako acesulfam K – sztuczny słodzik, który podobnie jak Aspartam, jest 200 razy słodszy od cukru. Posiada jednak gorzki posmak, dlatego zwykle jest łączony z innymi słodzikami. Ponad 90 badań potwierdziło jego bezpieczeństwo i uważa się, że można spożywać 15 mg acesulfamu na 1 kg masy ciała.
Sacharyna
Jeden z powszechniej dostępnych słodzików, od 200 do 700 razy słodszy od normalnego cukru. W latach 70. spekulowano na temat bezpieczeństwa jego stosowania, jednak obecnie jest uważany za zdrowy i zaleca się jego spożywanie do 15 mg/kg.
Neotam
Niskokaloryczny sztuczny słodzik, który jest aż o 7-13 tysięcy razy słodszy od cukru. Neotam toleruje wysokie temperatury, więc nadaje się do wypieków. Jest stosowany jako wzmacniacz smaku do wielu produktów spożywczych poza mięsem i drobiem. Dotychczas jest oficjalnie uznawany za bezpieczny, choć nie brakuje osób, które wątpią w ten osąd.
