Ajoen, bezwonny produkt rozpadu alliiny z czosnku, niszczy biofilmy lekoopornych bakterii i sprawia, że antybiotyki ponownie zaczynają działać.
Wg specjalistów z Uniwersytetu w Kopenhadze, hamując małe regulatorowe RNA (ang. small regulatory RNA, sRNA) patogenów, związek ten zaburza quorum sensing, czyli bakteryjną komunikację. Mając to wszystko na uwadze, Duńczycy uważają, że ajoen można by wykorzystać u pacjentów z przewlekłymi zakażeniami, np. u pacjentów z mukowiscydozą.
Wg specjalistów z Uniwersytetu w Kopenhadze, hamując małe regulatorowe RNA (ang. small regulatory RNA, sRNA) patogenów, związek ten zaburza quorum sensing, czyli bakteryjną komunikację. Mając to wszystko na uwadze, Duńczycy uważają, że ajoen można by wykorzystać u pacjentów z przewlekłymi zakażeniami, np. u pacjentów z mukowiscydozą.
Zespół prof. Michaela Givskova od 2005 r. bada wpływ czosnku na bakterie. Dwanaście lat temu naukowcy odkryli, że ekstrakt z czosnku hamuje mikroorganizmy, a w 2012 r. ustali, że za efekt ten odpowiada właśnie ajoen. Najnowsze badanie, którego wyniki ukazały się w piśmie Scientific Reports, doprecyzowało, na czym polega wpływ ajoenu. Co istotne, udokumentowano jego zdolność do hamowania małego regulatorowego RNA u gronkowca złocistego (Staphylococcus aureus) i pałeczki ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa).
„S. aureus i P. aeruginosa należą do różnych rodzin bakterii i zwykle są zwalczane za pomocą innych metod. Nasz związek z czosnku zwalcza je naraz i dlatego może się sprawdzić w terapii łączonej z antybiotykami” – podsumowuje prof. Tim Holm Jakobsen.
Autorstwo: Anna Błońska
Na podstawie: HealthSciences.ku.dk
Źródło: KopalniaWiedzy.pl
Na podstawie: HealthSciences.ku.dk
Źródło: KopalniaWiedzy.pl
