By nomo/michael hoefner, http://www.zwo5.de - Praca własna (own photo), CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3598650
W pewnej przypowieści mówi się, że ktoś zapytał 3 murszidów, nauczycieli sufickich, co czynią, gdy dostrzegą wadę w którymś ze swoich uczniów. Pierwszy odpowiedział, że odsyła takiego ucznia z powrotem do domu, drugi, że stara się tę wadę ukryć, by nie demoralizowała innych. Trzeci murszid, oświecony nauczyciel, odpowiedział: „Wadę? Jaką wadę?”.
Znajomość prawideł funkcjonowania umysłu prowadzi nas do zrozumienia, że koncentrowanie się na określonej cesze wzmacnia ją. Dlatego czynienie innym (i sobie oczywiście również) wyrzutów częściej zaowocuje wzmocnieniem wady niż uwolnieniem się od niej. Oczywiście wspieranie procesu wypierania u kogoś również nie przynosi dobrych rezultatów. Jakie jest zatem rozwiązanie?
Otóż jest nim akceptacja. Dr Thomas Gordon zwrócił uwagę na ten wątek: „Kiedy jakiś człowiek przeżywa wobec innego człowieka prawdziwą, niefałszowaną akceptację i pozwoli mu ją odczuć, ma możność stać się dla niego ogromną pomocą”. Istotne jest zatem, by nie tylko przejawiać akceptujące zachowania, ale by wynikały z wewnętrznych przekonań. Sama wewnętrznie odczuwana akceptacja bez odpowiedniego jej zakomunikowania również nie będzie zbytnio pomocna.
Praktykując te zasadę może warto zadać sobie następujące pytania:
- Jak często czynię wyrzuty sobie? Z jakiego powodu/powodów?
- Jak często czynię wyrzuty swoim bliskim? Z jakiego powodu/powodów?
- Czy odczuwam akceptację wobec moich bliskich i ich zachowań?
- Czy odczuwam akceptację wobec osób, zachowujących się inaczej niż ja?
- Czy potrafię zakomunikować werbalnie lub niewerbalnie swoją akceptację moim bliskim i innym osobom w swoim otoczeniu?
- Czy potrafię przebaczać?
Pomocny w praktyce tej zasady będzie też materiał o przebaczaniu i o akceptacji (z perspektywy nauczania jogi i medytacji) oraz praktyka miłującej dobroci.
Napisane przez
