Uzależnienia
Długotrwały wzorzec kompulsywnego zachowania można nazwać uzależnieniem, a uzależnienie żyje w tobie jako quasi-byt lub podosobowość, jako pole energetyczne, które od czasu do czasu całkowicie cię opanowuje. Opanowuje także twój umysł, ten głos w twojej głowie, który wówczas staje się głosem uzależnienia. Może na przykład mówić: „Miałeś okropny dzień. Zasługujesz na lekarstwo. Dlaczego masz sobie odmawiać jedynej w twym życiu przyjemności?". A więc jeśli wskutek braku świadomości utożsamiłeś się z tym wewnętrznym głosem, idziesz do lodówki i sięgasz po pyszne ciasto czekoladowe. Innym razem twój nałóg może całkowicie ominąć sferę myślącego umysłu i oto nagle zaciągasz się papierosem albo trzymasz w dłoni drinka . „Jak to trafiło w moje ręce?". Wyjęcie papierosa z paczki i przypalenie go albo nalanie sobie drinka to czynności wykonane zupełnie nieświadomie.
Jeśli działasz według jakiegoś kompulsywnego schematu zachowań, na przykład palisz papierosy, przejadasz się, pijesz alkohol, stale oglądasz telewizję, jesteś uzależniony od Internetu itd., oto co możesz zrobić: gdy zauważysz, że rodzi się w tobie jakaś kompulsywna potrzeba, zrób pauzę i weź trzy głębokie świadome oddechy. Dzięki temu pojawi się świadomość. Przez następne kilka minut koncentruj uwagę na tej swojej kompulsywnej zachciance jako na energetycznym polu w twoim wnętrzu. Świadomie odczuwaj tę potrzebę aż do momentu, gdy fizycznie lub mentalnie wchłoniesz lub zniszczysz pewną substancję czy chęć odegrania określonego schematu zachowań. Następnie zrób jeszcze kilka świadomych oddechów. Po tym wszystkim możesz stwierdzić, że twoja kompulsywna zachcianka zniknęła - na razie. Może się też okazać, że nadal nad tobą włada, a ty możesz tylko ją zaspokoić, czyli znowu postąpić według starego schematu. Nie przejmuj się. Niech ten nawyk stanie się częścią praktyki wyostrzania świadomości, opisanej wyżej. W miarę jak twoja świadomość będzie się rozwijać, schematy uzależnień będą słabnąć i w końcu znikną. Pamiętaj jednak, by od razu gdy się pojawi, chwytać każdą myśl, która usprawiedliwia twoje nawykowe postępowanie, czasem podając sprytne argumenty. Zapytaj siebie: kto to
mówi? Uświadomisz sobie, że mówi twój nawyk. Kiedy zdajesz sobie z tego sprawę i pozostajesz obecny jako obserwator swojego umysłu, wtedy mniej prawdopodobne, że sztuczkami skłoni cię on do spełnienia jego zachcianek.
Eckhart Tolle, Nowa Ziemia
