Rzeczywistość jest tworzona nie tylko przez nasze myśli, ale także w drodze konsensusu społecznego. Uczy nas nieustannie od chwili narodzin, jak patrzeć i rozumieć świat.
Poprzez wewnętrzny dialog z samym sobą dostrajamy się i wzmacniamy ten wmówiony nam sposób odbioru świata.
W bardzo młodym wieku nasze umysły wytwarzają swego rodzaju filtry, które segregują wszystkie napływajace do nas informacje, przepuszczając jedynie te i tylko te, które są zgodne z kanonem przyjetej przez nas wcześniej "rzeczywistości".
Świat wygląda tak samo dla wszystkich, ponieważ wszyscy zgadzają się na to, jak on ma wyglądać. Wszyscy uczymy się tego samego opisu, przekazywanego z pokolenia na pokolenie. To, co nazywamy rzeczywistością, jest tylko opisem, interpretacją pola energii wokół nas. Ale to tylko jeden sposób widzenia świata. Sposób, który jest obsługiwany przez umowę społeczną. Jesteśmy całkowicie przekonani, że jest to jedyny "prawdziwy świat" i w taki nieświadomy sposób stawiamy sobie granice naszej "rzeczywistości".